Voor sommigen is het laten doorboren van de oren van je kind als ze een baby zijn een culturele praktijk die spirituele betekenis heeft. Voor anderen is het een kwestie van die bundel vreugde cuter maken, of dat het eenvoudiger kan zijn om op jongere leeftijd mee om te gaan. Op welke leeftijd gaan baby’s beter om met de handeling van piercings, het genezingsproces en de nazorg? Wat bevelen experts aan en hoe beïnvloedt de anatomie van een baby het piercingproces.
Wanneer u baby’s oren kunt laten piercen, hangt af van:
Wiens beslissing om te piercen?
Om te beginnen, wat is de motivatie achter het willen doorboren van de oren van je baby? Veel ouders en hun kinderen ondergaan familiedruk als gevolg van culturele rituelen en overtuigingen die populair zijn in Latijnse, hindoeïstische en islamitische culturen. Deze riten komen voort uit oude spirituele leringen en zelfs anatomische studies.
Leeftijd
In deze context definiëren we een baby als een kind dat niet in staat is om zijn eigen beslissing te nemen om een lichaamsmodificatie te krijgen. Wettelijk is er geen vaste leeftijd.
Waarom wachten we niet gewoon tot onze kinderen hun eigen beslissing kunnen nemen? Er wordt beweerd dat wanneer een kind ouder is dan een jaar, ze erg actief zijn. Ze hebben volledig gebruik van hun handen, wat betekent dat ze waarschijnlijk het gebied zullen aanraken en ermee zullen rommelen, waardoor een hoog risico op infecties ontstaat.
Je zult het eenvoudiger vinden om de piercing schoon te houden naarmate ze jonger zijn. Baby’s van twee jaar hebben hun immuunsysteem ontwikkeld – inclusief de meeste immunisatie-opnamen – en zijn nog steeds minder vatbaar voor allergieën. Ze kunnen ook instructies volgen en deelnemen aan hun nazorg.
Kinderartsen zullen suggereren dat uw baby zijn oren pas laat doorboren nadat ze hun vaccins na zes maanden hebben ontvangen, om het risico op door bloed overgedragen ziekten te voorkomen. Andere overtuigingen zijn om te wachten tot je kind oud genoeg is om de nazorg zelf te doen, terwijl in bepaalde gezinnen de piercing binnen enkele weken na de geboorte zal plaatsvinden.
Culturele controverse
In de hindoeïstische traditie is Karnavedha een overgangsritueel dat wordt uitgevoerd vóór de leeftijd van één tot vijf jaar, voor zowel jongens als meisjes. Ze geloven dat het de oren van de baby’s opent om de heilige geluiden te horen. Meer nog, de oorlellen hebben aanzienlijke acupressuurpunten – wortels van acupunctuur – en je activeert de mond, ogen en binnenoren door je kind op jonge leeftijd te doorboren.
In veel culturen is het een teken van rijkdom en vroege versiering kan status in de samenleving betekenen. In westerse culturen is misschien wel de belangrijkste reden de esthetiek van het krijgen van een piercing in plaats van iets dat verband houdt met de voordelen van de Europese acupunctuurgeneeskunde, zoals angst.
Voordat je je baby laat piercen
Ongeacht de cultuur, status quo of de vormgeving van uw kind, moet u ervoor zorgen dat de oren van uw baby worden doorboord in een hygiënische omgeving. Dit is samen met een geschikt metaal voor hen en pijn voorzorgsmaatregelen.
Zoek de professionals
Je kunt veel piercingsalons zien terwijl je door de stad loopt – informeer binnen en zie hun ervaring met baby’s. Bekijk het gebied en oordeel over hun ontsmettingspraktijken. Je wilt ook privacy voor je kind, en het zal je helpen om ze op je gemak te stellen als ze huilen – dit kan ook een betrouwbare situatie creëren voor je baby en de piercer.
Een nog betere optie voor jonge kinderen is een bezoek aan een kinderarts of een dermatoloog. Ze hebben meer kans om een naald te gebruiken, die misschien niet zo snel is als een piercingpistool, maar het is minder abrupt op de huid en het weefsel, sneller te genezen en hygiënischer. Het is ook mogelijk om kinderpiercingklinieken te vinden waar ze twee oren tegelijkertijd kunnen doen.
Sieraden voor de oren van een baby
Omdat baby’s hun immuunsysteem nog steeds ontwikkelen en gevoelige systemen hebben, is het kiezen van puur gouden of zilveren sieraden uw veiligste keuze van metaal.
Kies altijd een eenvoudige stud – hoepels kunnen het risico op scheuren met zich meebrengen – zonder scherpe punten en lang genoeg om kleine zwelling mogelijk te maken.
Fysieke en mentale redenen en risico’s
Je hebt waarschijnlijk het idee van het piercen van een baby voorgelegd aan enkele vrienden en familie, die je in ruil daarvoor kreten van pijn en trauma voor de baby ontving. Hoe jonger een baby is, hoe sneller ze genezen, omdat hun immuunsysteem in hoge werking is terwijl ze zich ontwikkelen, inclusief de algemene mening dat de gaten beter zullen genezen.
Hoewel baby’s geheugen hebben, is het beperkt en is elke schok van de piercing minder waarschijnlijkvelop een emotioneel trauma. Om deze zorgen over pijn tegen te gaan, kan het simpelweg vasthouden van je baby en het troosten terwijl een partner of vriend een favoriet speeltje gebruikt om het afgeleid te houden, een enorm verschil maken. Onze ervaring is dat de meeste kinderen meer ophef maken van stilgehouden worden dan van de piercing.
Piercings kunnen een pijnlijke gebeurtenis zijn, maar slechts voor een moment. Als uw kind het niet leuk vindt dat mensen in de buurt van hun gezicht aanraken of als u weet dat ze een extreem lage pijntolerantie of een ziekte hebben, raden we u aan de piercing te heroverwegen totdat ze weer ouder of gezond zijn.
Verstikkingsgevaar
Een belangrijke twijfel voor het doorboren van bubs is dat het snel verstikkingsgevaar kan worden. Elke professionele piercer heeft de juiste noppen met een veilige achterkant. Als u zich hier zorgen over maakt, kunt u de veiligheid controleren nadat de piercing is gedaan en regelmatig controles uitvoeren tijdens de nazorg. Als je ooit gelooft dat het loskomt, zal je piercer je helpen dit te veranderen voor een veilige noppenclip.
Jij en je baby
Als je ervoor kiest om de oren van je baby te doorboren, let dan altijd goed op:
Vanuit onze expertise is tussen de vier en acht maanden een ideale leeftijd als je redenering gebaseerd is op genezing en gemak. Toch is de beslissing er niet een om lichtvaardig te nemen en te overwegen of u de juiste nazorg voor uw kind kunt maken.